اثر ضد‌قارچی اسانس مورت بر کاندیدیازیس دهانی در رت‌های ایمنوساپرس

مقدمه: شناسایی و کاربرد اسانس‌های گیاهان دارویی می‌تواند در مقابله با مقاومت دارویی به عفونت‌ها مفید باشد. هدف: ارزیابی اثر ضد‌قارچی اسانس مورت (Myrtus communis L.) بر کاندیدیازیس دهانی در رت‌های ایمونوساپرس. مواد و روش‌ها: اسانس مورت سبز به روش تقطیر با آب استخراج شد و نوع و میزان ترکیب‌های تشکیل‌دهنده اسانس نیز توسط دستگاه GC/MS ‌و GC مشخص گردید. MIC اسانس مورت و نیستاتین با استفاده از روش ماکرودایلوشن (رقت لوله‌ای) تعیین شد. 35 سر رت با وزن 20±200 گرم در 5 گروه درمانی7 تایی شامل (1) گرو دارونما، (2) گروه درمان شده با اسانس مورت سبز (2 برابر MIC)، (3) گروه درمان شده با نیستاتین، (4) گروه غیر ایمنوساپرس ولی آلوده، و (5) گروه ایمنوساپرس اما غیر‌آلوده، به طور تصادفی ‌قرار گرفتند. عامل بیماری از یک ایزوله کاندیدا آلبیکنس با خصوصیات بیماری‌زایی قوی از یک بیمار مبتلا به واژینیت حاد تهیه شده بود. سطح عفونت و تعیین اثرات درمانی توسط روش‌های میکروبیولوژیکی و هیستوپاتولوژیکی و معاینات بالینی ارزیابی شد. نتایج: ‌آلفا پینن‌، لیمونن‌، 1و8 سینئول‌، لینالول، آلفا ترپینول و لینالئول استات از ترکیبات عمده اسانس مورت سبز بودند.‌MIC اسانس مورت سبز ‌برابر mg/ml 2 وMIC نیستاتین برابر µgr /ml ‌4‌ تعیین شد. ارزیابی‌های میکروبیولوژیک و هیستوپاتولوژیک نشان داد که اسانس مورت دارای به طور معنی‌داری (01/0>p) تاثیر بازدارنده بر Candida albicans داشته است. ‌البته کانون‌های محدودی از عفونت در برخی از نقاط مخاط پشت زبان وجود داشته که ممکن است به صورت نهفته باقی مانده و باعث عود بیماری شوند. نتیجه‌گیری: درمان توسط اسانس مورت سبز با غلظت دارویی‌ معادل 2 برابر MIC برای ریشه کنی کاندیدیازیس دهانی در رت‌های ایمنوساپرس کافی نبوده است. بنابراین، بایستی دوزهای بیشتر از 2 برابر MIC از اسانس برای کنترل مناسب کاندیدیازیس مورد ارزیابی قرار گیرد.